Another Used To Be

I had a 20 minutes nap awhile ago, I dreamed of Bullit and his besfriend Coy. Nagtataka nga ko kasi di ko naman siya iniisip masyado... para lang kasing kabaliktaran. Pumunta daw ako sa house nya, we were talking nung dumating si Coy. I went out, nung nasa pinto na ko... narinig ko yung sinabi ng bestfriend nya na "Nagkabalikan na kayo?". Nagtago ako.. gusto kong marinig kung ano yung sagot nya.. Sabi nya.. "Pare, imposible. Masyado siyang madaming ginawa, parang di ko na siya kayang tanggapin. Magiging complicated lang kung magkakabalikan kami." Nagising na ko kasi nag-alarm na yung fon ko.

Until now.. buong-buo pa din sa isip ko yung napanaginipan ko. Kataka-taka... kanina ko lang narealize, ngayon pala yung anniversary ng break up namin. Kung babalik ako sa last year... Kakauwi palang nya from work, naghihintay ako sa kanya sa bahay dahil dapat morning eh nakauwi na siya. Tinatanong ko siya kung san siya galing, bakit di siya umuwi.. bakit di nya sinasagot yung tawag ko. Nakaiwas yung mukha nya sa kin.. nakaiwas ang sagot.. Ramdam ko, magkasama sila maghapon nung babae nya. Nararamdaman ko yung pain kahit isang taon na ang lumipas. Nag usap kami sa kwarto, inopen ko na maghiwalay na lang kami kung ganto lang ang mangyayari. Nung pumayag siya, nanghina ako. Parang nagblack out yung mundo. Ganon pala yung feeling... Para akong namatay... huminto ang tibok ng puso ko... tumigil ang pag ikot ng mundo. Yung taong halos ipagpalit ko sa lahat, kaya pala akong iwan.

Naisip ko lang.. di naman kaya gusto ko lang na makipagbalikan siya sa kin ngayon kasi gusto kong ipamukha kung ano yung nawala sa kanya. Lolz.. Malakas ang loob ko ngayon, hindi ko na siya papabalikin pa sa buhay ko. Tama na yung 2 beses na pagkakamali. 4 years na katangahan. Nanghihinayang ako sa panahon na yon pero wala na kong magagawa. Yung 1/3 ng panahon na yon eh naging masaya din naman ako.

I have a new boyfriend.
I confess that I'm not ready for the age gap thing. I'm much older with the guy... and I'm on the edge of losing my patience. Sabi nga ni Jeff... "Love is a decision, not an emotion... its never a feeling... its a choice."
Now, I truly agree with this.

I need a man who will look after me.. not to look after him..
Someone who will take care of me and fulfill my needs..
I need a companion who will devote some time for me..
and someone who will love me with my imperfections....

I'm having a hard time to adjust, sometimes I ponder about "how would you know if you love him?"
How can you distinguish love from liking someone?

I'm happy when we're together, I want to spend more time with him. I do always think about him... but the question is.. "Does he think about me when we're not together or when I'm log off at the game?"

Jealousy is a sign of love (ok.. fine.. insecurities na din)... I get jealous with him sometimes. We just had misunderstanding a few days ago. Pero ang tanong... Totoo na ba tong nararamdaman ko? Totoo din kaya yung nararamdaman nya sa kin?

I think this is my fault.
I don't know if this relationship is going to work. I'm afraid to fail again. :(
I dont want this relationship to go through "Another used to be"......