Since Bullit left his job 3 weeks ago, we've been seeing each other often.. or let me say.. everyday. Oh no.. di ako napapagod. I'm just afraid na masanay na naman sa presence nya. He got a new job at Makati (near my place).. and he's at training right now. Awhile ago, we've been talking about my "suitors to be"... I asked him kung kikilatisin ba nya or ano yung gagawin nya when it happen. Tingnan ko na lang daw ang mukha nya. Pramis.. Ang pangit ng itsura nya. :D Pinag-isip nya ko kung ano bang gusto nyang mangyari.. Hmmm.. Maybe, the best thing with that is... I showed him na nagsisimula na akong mag-isip na papalitan ko na siya... and he needs to re-assess his self.. at kung ano ba talaga ang plano nya sa king buset siya.
Toleranteng konsensya: At ba't nga ba parang napaka-allergic ko ngayon sa term ng manliligaw. Wala lang.. tinatawanan ko lang minsan yung mga customer ko na nagtatanong kung may bf na ako.
*esep-esep*
Supladang konsensya: Pano ba naman sila makakaporma eh every week ata eh nandito ang panget of my life... Walanghiyang Bullit na to! Kaya walang nanliligaw sa kin eh!!
Masaya naman.. I'm beginning to move on with my life.... with him around. Ang ayaw ko lang sa kanya, when he reminisce. If there were things he wanted to bring back in his life, yon yung buhay pa yung dad nya.. and the second one is.. Yung bago pa lang daw kaming mag-on. Napakagulo.. I don't want to jump into conclusion after he said that. I also share my piece.. Well, yon din naman ang gusto kong balikan, yung di pa siya napunta sa London... Masaya kasi non eh para kaming honeymooners. :)
I remember going to the church every sunday with him and have a dinner on my place.. or just a plane lakwatsa sa mall. Namiss ko din yung pagkain ng isaw malapit sa kanila.. and he miss it too pero yung dito naman sa amin. We didn't fight.. we didn't argue about things.. We dont get jealous to anybody. We both have that love and respect to each other.. I don't know what hits him at nagloko na siya after he came back from London. Siguro, naiwan yung Bullit ko sa London at ibang Bullit na yung bumalik dito.
But that's life.. Some good things never lasts. At yon ang masakit na part ng buhay.
Maybe next week, di na din kami masyadong magkikita kasi pang-gabi na naman siya. Hay! Sana pang-araw na lang siya forever. Mamimiss ko naman yung dinner with him everyday... yung text nya nasa kanto na lang siya. Hmmm.. Magluto kaya ako tomorrow tapos bake naman sa friday.
Toleranteng konsensya: Good idea panget! Grab the opportunity while it's there... kung sa'n ka masaya. Sige lang.
Supladang konsensya: Yan ang sinasabi ko sayo!! Wag kang masanay na nasa tabi mo siya!!!
*opo.. buset na konsensya!!*
Right now, I'm thinking of going back to the gym.. pero ang bigat ng pwet ko para tumayo sa kama ng maaga. I'm oversleeping lately.. and that's bad. Kahit si Panget eh nagugulat sa katamaran ko. Dati, pag naka-6 hrs sleep ako eh tuwang-tuwa na ko. Pinaka-worst yung kanina.. 12 hrs!! Pero parang gusto ko din. Ang sarap managinip. Ang ayaw ko lang pag nagigising na ko kasi masakit na ang likod ko, ganon talaga ata pag napapasobra sa tulog.
Supladang konsensya: Mas maganda ngang yan na lang ang isipin mo.. kesa bullit-bullit ka dyan.
*abah! humirit pa!!*
Oh siya.. makisakay na lang kayo sa trip ko. :D
No comments:
Post a Comment